نگهداری
کفشهای نو را که برای اولین بار می خواهید استفاده کنید فقط  به مدت ده دقیقه در روز ( و به مدت پنج روز ) بپوشید تا حالت اصلی و  زیبایی اولیه کفش برای مدت زیادی حفظ شود. این یکی از مهمترین عوامل حفظ  زیبایی ظاهر کفش و نیز بالارفتن مدت زمان عمر کفش میباشد که متاسفانه در  کشورهای جهان سوم بدلیل پایین بودن سطح درآمد جامعه چنین کارهایی عملا  غیرممکن می باشد. چون افراد توانایی خرید دو یاچند جفت کفش را در یک زمان  ندارند .
توضیح : مورد فوق یک مورد پزشکی نیز می باشد و افراد مبتلا به  دیابت حتما باید این مورد را رعایت کنند و اجازه ندهند تا خشکی و یا  باصطلاح تازگی اولیه کفش به پای آنها صدمه بزند .
از قالبهای مخصوص برای کفش (فنری یا معمولی ) نیز می توانید برای حفظ حالت اولیه کفش استفاده کنید
واکس زدن باعث می شود تا کفش شما همیشه نرم و انعطاف پذیر باشد پس , به طور مرتب کفشهایتان را واکس زده و تمیز نگهدارید در ضمن:
" کفش تمیز و مرتب نشانه شخصیت و انظباط شماست"
چند نکته دیگر
کفشی  را که تازه خریداری کرده اید به مدت ده دقیقه در روی فرش بپوشید و قدم  بزنید و کاملا مطمئن شوید که کفش از لحاظ اندازه و قالب متناسب با پای شما  است در غیر اینصورت به فروشگاه مورد نظر مراجعه کنید و کفش خود را تعویض  کنید.
حتما لزومی ندارد که شما همیشه شماره مثلا 40 بپوشید , ممکن است  با مرور زمان و تحت مواردی مثل افزایش سن , افزایش وزن , کاهش وزن و ...  شماره پای شما کمی بزرگتر و یا کوچتر شده یاشد , , دقت کنید !!!.
از  پوشیدن کفشهای تنگ جدا خودداری فرمایید زیرا زمانی که " پا " تحت فشار بوده  و ناراحت باشد سیستم عصبی مختل شده و قدرت تفکر و تصمیم گیری در حد بسیار  پایینی کاهش می یابد.
در بسیاری از موارد پاهای چپ و راست به اندازه دو  یا سه میلیمتر از همدیگر اختلاف دارند پس در هنگام خرید , انتخاب خود رابر  اساس اندازه پای بزرگتر انجام دهید.

واکس

واکْس به صورت عمومی به ماده‌ای گفته می‌شود که بر روی جسمی مالیده شود  به طور مثال واکس کفش ماده‌ای است که روی کفش برای ایجاد لایه‌ای شفاف و  محافظت از نخ‌های آن مالیده می‌شود.
انواع مختلفی از واکس برای مصارف مختلف وجود دارد:
واکس  چرم برای براق کردن سطوح چرمی، واکس بدنه خودرو برای براق کردن بدنه  خودرو، واکس مو برای حالت دادن و براق کردن موی سر و غیره...
معمولاً  واکس ماده‌ای کرم مانند است که برای براق کردن سطح مواد مختلف استفاده  می‌شود. امروزه جهت ایجاد رفاه دستگاه‌هایی جهت واکس کفش ایجاد شده‌است که  به آن دستگاه براق کننده کفش می‌گویند که به وسیله یک یا دو برس که به صورت  افق قرار دارند رویه و کناره‌های کفش را تمیز می‌نماید.
برای تهیه واکس  کفش ابتدا باید حلال مناسب انتخاب شود. سابقاً از حلال نیتروبنزن برای این  منظور استفاده می شد اما به علت تأثیر نامطلوبی که بر روی چرم به جا می  گذارد استعمال آن بعدها متروک گردید. امروزه از روغن تربانتین به عنوان  حلال استفاده می شود، اما در بعضی موارد به علت گرانی این روغن به جای آن  پارافین مایع یا نفت به کار می برند که البته از مرغوبیت واکس خواهد کاست.  در انتخاب ماده حلال باید شرایط زیر رعایت شود:
1- درجه جوش آن باید نزدیک به درجه جوش تربانتین باشد.
2-  قابلیت تبخیر آن چنانچه زیاد باشد با چند بار باز و بسته شدن سرپوش قوطی  واکس، محتوای آن خشک و غیر قابل استفاده می شود و چنانچه قابلیت تبخیر آن  کم باشد به هنگام واکس زدن موجب تأخیر عمل شده و از براق شدن چرم جلوگیری  می کند. بنابراین قابلیت تبخیر این ماده باید متناسب با زمان لازم باشد به  طوری که عیبهای فوق ظاهر نشود.
3- قابلیت حل آن برای سایر مواد لازم در ساخت واکس و حفظ این مواد در درجات حرارت مختلف
4-  علاوه بر مواد فوق باید روغن مناسبی در واکسها به کار رود که جایگزین چربی  طبیعی چرم باشد و در حفظ آن عمل نماید. برای این منظور معمولاً از  استآرین، اولئین، لانولین و پاره ای روغنهای نباتی به مقدار مناسب استفاده  می کنند.